پیکرتراشی آبی (WAL) | روش نوین لیپوساکشن با فشار آب

چیستی و مکانیزم عملکرد پیکرتراشی آبی

پیکرتراشی آبی (که در منابع خارجی با نام WAL یا Water Assisted Liposuction شناخته می‌شود) تکنیکی است که اولین بار در آلمان توسعه یافت. این روش با استفاده از فشار ملایم یک محلول استریل معمولاً حاوی سرم نمکی، لیدوکائین برای بی‌حسی و اپی‌نفرین برای کاهش خونریزی  سلول‌های چربی را از بافت همبند جدا می‌کند.

مراحل اصلی عملکرد

در این بخش چهار مرحله مهم فرایند پیکرتراشی آبی را مرور می‌کنیم که به شما کمک می‌کند مکانیزم دقیق آن را بهتر درک کنید:

1. تزریق محلول با فشار کنترل‌شده: دستگاه از طریق کانولا، محلول را به بافت چربی تزریق می‌کند. این جریان آب با دقت طراحی شده تا سلول‌های چربی را از رشته‌های فیبری که آن‌ها را نگه می‌دارند جدا کند.

2. جداسازی ملایم چربی: به جای تراشیدن مکانیکی بافت (که در لیپوساکشن سنتی دیده می‌شود)، آب مانند یک «چاقوی مایع» به‌طور یکنواخت چربی را شل می‌کند.

3. مکش هم‌زمان: همان کانولا که محلول را تزریق می‌کند، هم‌زمان چربی جدا شده را با مکش خارج می‌کند؛ این یعنی زمان عمل کوتاه‌تر و کاهش نیاز به حرکات شدید پزشک.

4. حفظ کیفیت بافت: چون حرارت یا ارتعاش شدید وارد نمی‌شود، سلول‌های چربی سالم می‌مانند و می‌توان آن‌ها را برای تزریق در نواحی دیگر (مانند باسن یا صورت) استفاده کرد.

مزایای اصلی پیکرتراشی آبی

پیکرتراشی آبی به دلیل طراحی خاص و ملایم بودن روش برداشت چربی، مزایای متعددی نسبت به تکنیک‌های سنتی و حتی برخی روش‌های مدرن دارد. در ادامه، مهم‌ترین این مزایا را بررسی می‌کنیم تا دید روشنی از برتری‌های این تکنیک پیدا کنید:

1. تهاجم کمتر و آسیب حداقلی به بافت‌ها: در این روش، جریان ملایم آب باعث می‌شود سلول‌های چربی بدون پارگی شدید بافت اطراف جدا شوند، که نتیجه‌اش کبودی، تورم و درد بسیار کمتر بعد از عمل است.

2. ترمیم سریع‌تر و بازگشت سریع به فعالیت: بیماران معمولاً در عرض چند روزمی‌توانند فعالیت‌های عادی خود را از سر بگیرند، چون التهاب و خونریزی داخلی به حداقل می‌رسد.

3. درد کمتر بر اساس شواهد علمی: مطالعات  نشان داده‌اند که اکثر بیماران در روزهای ابتدایی پس از WAL، درد بسیار کمتری نسبت به روش‌های سنتی تجربه می‌کنند؛ حتی برخی گزارش کرده‌اند که تنها به مسکن‌های خفیف نیاز داشتند.

4. حفظ ساختار بافت و اجزای حیاتی آن: چون  از حرارت یا امواج پرانرژی استفاده نمی‌کند، خطر آسیب به عروق خونی، اعصاب و بافت‌های همبند کاهش می‌یابد، که این امر کیفیت پوست و حس طبیعی آن را پس از بهبود حفظ می‌کند.

5. دقت بالا در فرم‌دهی و کانتورینگ بدن: کنترل بیشتر روی میزان برداشت چربی باعث می‌شود جراح بتواند خطوط بدن را به شکل طبیعی‌تری فرم دهد و از نتایج غیرقرینه جلوگیری کند.

6. امکان استفاده از چربی برداشت‌شده برای تزریق در نواحی دیگر: چون سلول‌های چربی سالم‌تر باقی می‌مانند، می‌توان آن‌ها را برای تزریق در مناطقی مثل باسن، سینه یا صورت استفاده کرد؛ این کار همزمان با جراحی انجام می‌شود و یک مزیت بزرگ محسوب می‌شود.

7. کاربرد ویژه در درمان لیپدما: بیماران مبتلا به لیپدما (تجمع غیرطبیعی چربی) اغلب با WAL نتایج بهتری می‌گیرند، چون این روش بدون آسیب گسترده به بافت، حجم چربی غیرعادی را کاهش می‌دهد.

معایب و ریسک‌های پیکرتراشی آبی

هرچند پیکرتراشی آبی مزایای زیادی دارد، اما مثل هر عمل جراحی زیبایی، بدون ریسک نیست. دانستن این معایب کمک می‌کند تصمیم آگاهانه‌تری بگیرید و انتظارات واقع‌بینانه داشته باشید. در ادامه، مهم‌ترین نکات منفی و خطرات احتمالی این روش را بررسی می‌کنیم:

• هزینه بالاتر نسبت به روش‌های سنتی: تجهیزات پیشرفته و تخصص موردنیاز برای WAL باعث می‌شود قیمت نهایی این عمل معمولاً بیشتر از لیپوساکشن معمولی باشد.
• دسترس‌پذیری محدود: این روش هنوز به اندازه لیپوساکشن سنتی فراگیر نشده و فقط در مراکز یا نزد جراحانی که آموزش دیده‌اند و دستگاه مناسب دارند قابل انجام است.
• نیاز به مهارت بالای جراح: اگرچه روش ملایم‌تری است، اما همچنان اجرای درست و دقیق آن به تجربه بالا نیاز دارد؛ جراحی که آموزش کافی ندیده باشد، ممکن است نتایج غیرقرینه ایجاد کند.
• عوارض مشترک با سایر جراحی‌های لیپوساکشن: مواردی مثل عفونت، خونریزی، تجمع مایع (سروما)، یا واکنش به بی‌حسی ممکن است در WAL هم رخ دهد، هرچند احتمال آن کمتر است.
• نتایج وابسته به سبک زندگی: حتی اگر بهترین نتیجه را از WAL بگیرید، در صورت رعایت نکردن تغذیه سالم و فعالیت بدنی، چربی ممکن است دوباره در همان یا نواحی دیگر تجمع پیدا کند.

کاندیدای مناسب برای پیکرتراشی آبی

انتخاب درست بیمار، نقش کلیدی در موفقیت هر عمل زیبایی دارد. حتی بهترین تکنیک‌ها هم اگر برای فرد نامناسب استفاده شوند، ممکن است نتایج رضایت‌بخشی نداشته باشند. در این بخش توضیح می‌دهم چه ویژگی‌هایی باعث می‌شود یک فرد گزینه خوبی برای انجام پیکرتراشی آبی باشد:

• افراد دارای چربی موضعی مقاوم به رژیم و ورزش: WAL برای کسانی که رژیم و تمرین کرده‌اند ولی همچنان در برخی نقاط مثل شکم، پهلو، ران یا بازو چربی باقی مانده، بسیار مؤثر است.
• وزن نزدیک به محدوده ایده‌آل: این روش برای کاهش وزن کلی طراحی نشده، بلکه هدف آن فرم‌دهی و اصلاح کانتور بدن است. کسانی که نزدیک به وزن ایده‌آل هستند، بهترین نتایج را می‌گیرند.
• پوست با کشسانی مناسب: خاصیت ارتجاعی پوست باعث می‌شود بعد از برداشت چربی، پوست به خوبی جمع شود و افتادگی ایجاد نشود.
• سلامت عمومی: بیمار نباید مشکلات جدی قلبی، کلیوی یا سیستم ایمنی داشته باشد و باید از نظر پزشکی برای جراحی بی‌خطر باشد.
• غیرسیگاری یا ترک سیگار قبل از عمل: مصرف  روند ترمیم را کند می‌کند و خطر عوارض را بالا می‌برد؛ ترک آن حداقل چند هفته قبل از عمل ضروری است.
• افراد مبتلا به لیپدما: WAL به دلیل ملایم بودن، روش پیشنهادی برای بیماران لیپدما است و می‌تواند علائم و شکل ظاهری اندام‌ها را بهبود دهد.
• انتظارات واقع‌بینانه: بیمار باید بداند این عمل بدن را بهبود می‌بخشد ولی جایگزین کاهش وزن یا سبک زندگی سالم نیست.

روند انجام عمل پیکرتراشی آبی

آگاهی از مراحل عمل باعث می‌شود بیمار با دید بازتر و اضطراب کمتر وارد اتاق جراحی شود. در این بخش، فرآیند انجام پیکرتراشی آبی را از اولین جلسه مشاوره تا اتمام جراحی مرور می‌کنیم:

1. جلسه مشاوره و ارزیابی اولیه: جراح وضعیت بدن، محل تجمع چربی، کیفیت پوست و تاریخچه پزشکی شما را بررسی می‌کند. در این مرحله، عکس‌های قبل از عمل گرفته می‌شود و درباره انتظارات و نتایج احتمالی صحبت می‌شود.

2. آزمایش‌ها و آماده‌سازی قبل از عمل: بسته به شرایط فرد، آزمایش خون، بررسی فشار خون و سایر ارزیابی‌ها انجام می‌شود. در این زمان، توصیه‌های لازم مثل قطع سیگار یا پرهیز از داروهای رقیق‌کننده خون هم داده می‌شود.

3. بی‌حسی یا بی‌هوشی سبک: معمولاً WAL با بی‌حسی موضعی و آرام‌بخش انجام می‌شود. این باعث کاهش ریسک‌های بیهوشی عمومی و بهبود سریع‌تر بعد از عمل می‌شود.

4. تزریق محلول تومسانت با فشار کنترل‌شده: جراح از کانولای مخصوص دستگاه WAL برای تزریق محلول استریل به بافت چربی استفاده می‌کند. این محلول شامل سرم نمکی، لیدوکائین و اپی‌نفرین است که باعث بی‌حسی، کاهش خونریزی و آماده‌سازی بافت برای جداسازی می‌شود.

5. جدا کردن چربی با جریان آب: جریان ملایم آب، سلول‌های چربی را از رشته‌های فیبری که آن‌ها را در جای خود نگه می‌دارند، جدا می‌کند. این مرحله بدون ایجاد حرارت یا فشار مکانیکی شدید انجام می‌شود.

6. مکش هم‌زمان چربی جداشده: همان کانولا که محلول را تزریق می‌کند، هم‌زمان چربی را مکش می‌کند. این همزمانی باعث کوتاه شدن مدت عمل و کاهش آسیب بافتی می‌شود.

7. بستن برش‌ها و پانسمان: برش‌های کوچک معمولاً با یک بخیه یا حتی فقط چسب جراحی بسته می‌شوند. سپس پانسمان سبک یا لباس فشاری (گارمنت) روی محل جراحی قرار داده می‌شود.

8. مراقبت‌های اولیه بعد از عمل: بیمار معمولاً چند ساعت بعد از عمل می‌تواند مرخص شود. توصیه می‌شود همان روز استراحت کند و از روز بعد فعالیت سبک مثل راه رفتن کوتاه را شروع کند.

مراقبت‌های قبل و بعد از عمل پیکرتراشی آبی

رعایت نکات مراقبتی قبل و بعد از عمل، تأثیر زیادی بر نتیجه نهایی و سرعت بهبودی دارد. این توصیه‌ها به کاهش عوارض، بهبود سریع‌تر و حفظ فرم بدن کمک می‌کنند.

مراقبت‌های قبل از عمل

قبل از عمل باید بدن و ذهن خود را آماده کنید. مهم‌ترین نکات پیش از جراحی عبارت‌اند از:

• قطع مصرف سیگار و قلیان: نیکوتین باعث تنگ شدن عروق و کاهش جریان خون می‌شود که ترمیم زخم را کند می‌کند و خطر عفونت را بالا می‌برد. بهتر است حداقل ۴ هفته قبل از عمل ترک کنید.
• پرهیز از داروهای رقیق‌کننده خون: داروهایی مثل آسپرین، وارفارین یا ایبوپروفن می‌توانند خطر خونریزی حین و بعد از عمل را افزایش دهند. پزشک زمان مناسب قطع این داروها را مشخص می‌کند.
• حفظ وزن پایدار: تغییرات شدید وزنی قبل از عمل می‌تواند بر نتایج تأثیر منفی بگذارد. بهترین حالت زمانی است که حداقل چند ماه وزن‌تان ثابت بوده باشد.
• تغذیه سالم و آب‌رسانی کافی: بدن برای ترمیم بهتر به ویتامین‌ها، پروتئین و آب کافی نیاز دارد. چند هفته قبل از عمل، رژیم غذایی‌تان را متعادل کنید.
• آماده‌سازی روانی و برنامه‌ریزی برای دوران نقاهت: مطمئن شوید که زمان کافی برای استراحت بعد از عمل دارید و از قبل کمک خانواده یا دوستان را برای چند روز اول هماهنگ کنید.

مراقبت‌های بعد از عمل

بعد از جراحی، رعایت توصیه‌های پزشک به همان اندازه مهم است. موارد زیر به بهبود سریع‌تر و نتیجه بهتر کمک می‌کند:

• پوشیدن لباس فشاری (گارمنت): این لباس باعث کاهش تورم، جلوگیری از تجمع مایع و کمک به شکل‌گیری فرم جدید بدن می‌شود. معمولاً باید ۳ تا ۶ هفته پوشیده شود.
• فعالیت سبک زودهنگام: پیاده‌روی آرام از روز بعد توصیه می‌شود تا گردش خون بهتر شود و خطر لخته شدن خون کاهش یابد.
• اجتناب از فعالیت‌های سنگین: تا ۳ یا ۴ هفته نباید ورزش سنگین یا بلند کردن اجسام سنگین انجام شود تا به بافت‌ها فرصت ترمیم داده شود.
• رعایت بهداشت محل برش‌ها: برش‌ها را تمیز و خشک نگه دارید و طبق توصیه پزشک پانسمان را عوض کنید تا از عفونت جلوگیری شود.
• پیگیری‌های منظم با پزشک: مراجعه به کلینیک طبق برنامه تعیین‌شده، برای بررسی روند بهبود و اطمینان از عدم وجود عوارض ضروری است.
• تغذیه مناسب و نوشیدن مایعات کافی: مصرف غذاهای سالم و پرپروتئین به بازسازی بافت کمک می‌کند و نوشیدن آب کافی باعث کاهش تورم می‌شود.